Πεπτικό Έλκος

Το έλκος του δωδεκαδακτύλου εκδηλώνεται συνήθως με οξύ πόνο που εντοπίζεται στο επιγάστριο (την περιοχή της κοιλιάς στην οποία βίσκεται ο στόμαχος). Δεν είναι σταθερός κατά τη διάρκεια της ημέρας και είναι συνήθως εντονότερος το βράδυ. Χαρακτηριστικά ο ασθενής ξυπνά κατά τη διάρκεια της νύκτας από τον πόνο, ο οποίος περνά μετά τη λήψη τροφής. Ενα άλλο χαρακτηριστικό https://www.webfarmakeio.gr/ είναι οτι ο όνος εμφανίζεται κυρίως την άνοιξη και το φθινόπωρο. Το πιο κοινό σύμπτωμα του πεπτικού έλκους είναι το κοιλιακό άλγος (πόνος στο στομάχι) που είναι ένας οξύς πόνος που έρχεται και φεύγει με την πάροδο του χρόνου. Ο πόνος είτε αρχίζει λίγες ώρες μετά το γεύμα είτε κατά τη διάρκεια της νύχτας και καταπραΰνεται από το φαγητό και/ή αντιόξινα.

Ωστόσο, αρκετές φορές μπορεί να μην προκαλέσει κανένα πρόβλημα στα άτομα που την ανέπτυξαν και ένας σημαντικός αριθμός βακτηρίων να παραμένουν στο εσωτερικό τοίχωμα του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου χωρίς να αποτελούν την παραμικρή απειλή. Φούσκωμα, ναυτία, κοιλιακή δυσφορία, πόνος, ερυγές (ρέψιμο), καούρα, κόπωση, αίσθημα κορεσμού με μικρή ποσότητα τροφής…, συμπτώματα που, όταν επιμένουν, «μιλάνε» για έλκος στομάχου ή δωδεκαδακτύλου. Μια νοσηρή οντότητα που στο 90%, περίπου, των περιπτώσεων σημαίνει μόλυνση από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H. Pilori). Ένα βακτηρίδιο που, μπορεί να υπάρχει στο μικροβίωμα του στομάχου ή του ανώτερου πεπτικού πολλών ανθρώπων, χωρίς, όμως, να δίνει συμπτώματα ή να οδηγεί σε έλκος σε όλες τις περιπτώσεις.

2) Η εκλεκτική διατομή των πνευμονογαστρικών λίγο χαμηλότερα και αφού τα στελέχη έχουν χορηγήσει τους εξωγαστρικούς κλάδους (ηπατικούς και κοιλιακούς) προσφέρει το πλεονέκτημα ότι αποφεύγεται η άσκοπη εξωγαστρική παρασυμπαθητική απονεύρωση. Και σε αυτή την επέμβαση κρίνεται επιτακτική η ανάγκη για παράλληλη διενέργεια μιας παροχετευτικής επέμβασης καθώς εκτελείται παρασυμπαθητική απονεύρωση ολόκληρου του στομάχου. Ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί σε ενδοσκόπηση ανωτέρου πεπτικού εντός 24 ωρών από την έναρξη της αιμορραγίας με https://www.agoracialis.com/ σκοπό την ανεύρεση του σημείου της αιμορραγίας και την επίσχεση. Οι ενδοσκοπικές θεραπευτικές παρεμβάσεις περιλαμβάνουν την έγχυση διαλύματος επινεφρίνης στο αιμορραγούν έλκος (προκαλείται αγγειοσύσπαση), τον καυτηριασμό του αγγείου, τη τοποθέτηση αγκτήρων κ.ά. Το έλκος είναι νόσημα του στομάχου – δωδεκαδακτύλου, που χαρακτηρίζεται από βαθιές διαβρώσεις βλεννογόνου μεγέθους πάνω από 5 mm. Επειδή όσοι έχουν έλκος στομάχου μπορεί να έχουν και παλινδρόμηση οξέος, είναι καλή ιδέα να μην καταναλώνετε πικάντικες και ξινές τροφές.

Θα μπορούσαμε πάντως σήμερα να ισχυριστούμε με ευκολία ότι η παθογένεια του πεπτικού έλκους και η παθοφυσιολογία της λοίμωξης με ελικοβακτηρίδιο είναι εν πολλοίς ταυτόσημες έννοιες. Τα φάρμακα αυτά προκαλούν μια ανισσοροπία των αμυντικών μηχανισμών του βλεννογόνου τους https://www.pharmacydiscount.gr/ στομάχου. Ο κίνδυνος ανάπτυξης πεπτικού έλκους στους ασθενείς που λαμβάνουν ΜΣΑΦ είναι 5 φορές μεγαλύτερος από αυτόν του γενικού πληθυσμού. Ο κίνδυνος ανάπτυξης πεπτικού έλκους είναι 10-πλάσιος επί συνύπαρξης λοίμωξης με το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και χρήσης ΜΣΑΦ.

Στη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση χρησιμοποιούνται κυρίως φάρμακα ανασταλτικά της γαστρικής έκκρισης, τόσο στη διαβρωτική οισοφαγίτιδα, όσο και στη μη διαβρωτική αλλά έντονα συμπτωματική νόσο. Πολλές μελέτες και ομοιοπαθητικές θεραπείες τονίζουν τη δύναμη της μπανάνας όταν πρόκειται για στομαχικά και https://www.pharmnet.gr/ πεπτικά προβλήματα. Περιέχει ένα ειδικό ένζυμο που αυξάνει τη βλέννα στο στομάχι και στην πεπτική οδό, παρέχοντας έτσι μια ισχυρή προστατευτική επικάλυψη που βοηθά στην γρηγορότερη θεραπεία του έλκους. Επιπλέον, εξουδετερώνει την οξύτητα των γαστρικών υγρών, συμβάλλοντας στη μείωση της φλεγμονής.

Η συνδυαστική αυτή φαρμακευτική αγωγή (γνωστή και ως «τριπλή θεραπεία») θα πρέπει να λαμβάνεται για το χρονικό διάστημα της μιας εβδομάδας, ενώ χαρακτηρίζεται για την αποτελεσματικότητά της αφού θεραπεύει 9 στα 10 περιστατικά.
Οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων έχουν κυρίαρχη θέση στη θεραπεία του πεπτικού έλκους.
Το έλκος είναι νόσημα του στομάχου – δωδεκαδακτύλου, που χαρακτηρίζεται από βαθιές διαβρώσεις βλεννογόνου μεγέθους πάνω από 5 mm.
Το θέμα της διαιτητικής θεραπείας για τις παθήσεις του στομάχου δεν έχει λυθεί επαρκώς και δεν έχει καθοριστεί μια ιδανική διαιτητική αγωγή που να είναι αποτελεσματική και κατάλληλη για όλους τους ασθενείς.
Η λήψη ενός καλού ιστορικού από το γιατρό θα θέσει την υποψία του πεπτικού έλκους, ωστόσο η ειδική εξέταση για τη διάγνωσή του είναι η γαστροσκόπηση.

Έλκος είναι η διάβρωση του βλεννογόνου που καλύπτει το στόμαχο ή το δωδεκαδάκτυλο. Μπορεί να οφείλεται είτε σε μείωση των φυσιολογικών προστατευτικών μηχανισμών του οργανισμού στη δράση των οξέων που παράγονται στο στόμαχο είτε σε διαταραχή της ικανότητας του βλεννογόνου να αναπλάσσεται και να επουλώνεται. Μικρόβια όπως το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και φάρμακα όπως η ασπιρίνη και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη έχει αποδεικτεί ότις συμβάλλουν στην ανάπτυξη του έλκους. Ο χυμός του λάχανου περιέχει γαλακτικό οξύ και βοηθά στην παραγωγή ενός αμινοξέος που διεγείρει τη ροή του αίματος στην επένδυση του στομάχου.

Γιατί άραγε μόνο ένα ποσοστό των ασθενών με ελικοβακτηριδιακή λοίμωξη του στομάχου αναπτύσσουν πεπτικό έλκος; Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει απόλυτα ολοκληρωµένη επιστημονική απάντηση στο ερώτημα αυτό. Το οξύ που παράγεται εισέρχεται στο άντρο του στοµάχου όπου ασκεί ανασταλτική παλίνδροµη ρύθµιση ώστε να περιορισθεί η υπερέκκριση του οξέος και να εµποδισθεί, µε τον τρόπο αυτό, πιθανή βλάβη του γαστρικού και 12/δακτυλικού βλεννογόνου. Ο ανασταλτικός αυτός µηχανισµός εξυπηρετείται από την ορµόνη σωµατοστατίνη. Η πτώση του γαστρικού pΗ (αύξηση οξύτητος) στο άντρο του στοµάχου, οδηγεί στην απελευθέρωση σωµατοστατίνης από τα D-κύτταρα που βρίσκονται σε γειτονική θέση µε αυτά της γαστρίνης. Η σωµατοστατίνη αναστέλλει την έκκριση του οξέος κυρίως µε την αναστολή της παραγωγής γαστρίνης από τα G- κύτταρα αλλά και την ανασταλτική της δράση επί των ECL και τοιχωµατικών κυτάρων. Ο γαστρικός βλεννογόνος αποτελείται από δύο µορφολογικά και λειτουργικά διακριτές περιοχές.

Γιατί Δεν Δημιουργείται Πεπτικό Έλκος Σε Όλους Τους Ασθενείς Που Έχουν Το Ελικοβακτηρίδιο Του Πυλωρού

Αναδυόμενη έρευνα από την Κίνα δείχνει τις πιθανές προστατευτικές επιδράσεις του πράσινου τσαγιού και άλλων τροφών που είναι πλούσια σε φλαβονοειδή. Τα φάρμακα αυτά (Voltaren, Ponstan, Mesulid, Brufen κ.α.) αδυνατίζουν το προστατευτικό στρώμα της βλέννης και αυξάνουν τη δυνατότητα του οξέος να προκαλέσει βλάβη στα κύτταρα. Άλλα φάρμακα που σχετίζονται και ενοχοποιούνται είναι τα διφωσφονικά (π.χ Fosamax) και οι αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SS-RIs, αντικαταθλιπτικά). Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία, αλλά τα περισσότερα πεπτικά έλκη αντιμετωπίζονται με φάρμακα. Οι τροφές διέρχονται από τον οισοφάγο και καταλήγουν στο στόμαχο και εκεί παράγονται οξέα, τα οποία, παρότι δεν είναι απαραίτητα, βοηθούν στην πέψη. Οι τροφές αναμειγνύονται και στη συνέχεια περνούν στο δωδεκαδάκτυλο (το πρώτο μέρος του λεπτού εντέρου), όπου εκεί, καθώς και στο υπόλοιπο μέρος του λεπτού εντέρου, οι τροφές αναμειγνύονται με τα ένζυμα (χημικές ουσίες).

Η αιμορραγία αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου από πεπτικό έλκος, με θνητότητα 5-10%, ενώ ένα 15-20% των ασθενών με πεπτικό έλκος θα εμφανίσουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο αιμορραγίας. Τα έλκη που αιμορραγούν εντοπίζονται συχνότερα στο οπίσθιο τοίχωμα του βολβού του δωδεκαδακτύλου πυλωρό και τυπικά η αιμορραγία προέρχεται από την γαστροδωδεκαδακτυλική αρτηρία. Η θεραπεία πρώτης γραμμής περιλαμβάνει αμοξυκιλλίνη 1g × 2 ή μετρονιδαζόλη 400mg × 2 και κλαριθρομυκίνη 500mg × 2 και κάποιον αναστολέα της αντλίας πρωτονίων × 2. Μετά την ανεύρεση του πεπτικού έλκους θα πρέπει πάντα να γίνεται έλεγχος για λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Αιμορραγία έλκους, η οποία είναι δυνατό να διακυμαίνεται από ελάχιστες ποσότητες αίματος έως έντονη αιμορραγία, απειλητική για την ίδια τη ζωή. Η διάτρηση στομάχου συμβαίνει όταν το έλκος προχωρά σε βάθος και καταστρέφει (διατρυπά) το τοίχωμα του στομάχου, με αποτέλεσμα η οπή που δημιουργείται να επιτρέπει την έξοδο των τροφών και των γαστρικών υγρών στην κοιλιακή κοιλότητα.

Τι Δίαιτα Πρέπει Να Ακολουθεί Ένας Ελκοπαθής;

Κι αυτό γιατί, οι ασθενείς με δωδεκαδακτυλικό έλκος και χωρίς το ελικοβακτηρίδιο έχουν χειρότερη πρόγνωση, ειδικά εάν λάβουν εμπειρική θεραπεία εκρίζωσης. Επίσης, το 30% των ασθενών με έλκος στομάχου δεν έχουν το ελικοβακτηρίδιο. Επιπρόσθετα, φαίνεται ότι η παρουσία του ελικοβακτηριδίου https://gaststaette-riechheimer-berg.de/page-13-2/ σε ασθενείς με επιπλεγμένα έλκη δεν είναι τόσο συχνή όσο σε ασθενείς με μη επιπλεγμένα έλκη. Ο γιατρός υποψιάζεται και προσανατολίζεται στην διάγνωση του έλκους, βασιζόμενος στις πολύτιμες πληροφορίες που παίρνει από το ιστορικό και την κλινική εξέταση του ασθενούς.

Ο πόνος που προξενείται είναι πολύ οξύς και θεωρείται επείγον ιατρικό περιστατικό. Οι περαιτέρω αιτίες είναι σπάνιες, όπως για παράδειγμα ορισμένες ιογενείς λοιμώξεις που μπορεί να προκαλέσουν έλκος στομάχου. Η νόσος του Crohn μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία έλκους στομάχου, αλλά και επιπλέον παθήσεων του εντέρου. Επίσης, ο καρκίνος του στομάχου ενδέχεται στην αρχή να συγχέεται με έλκος. Βέβαια, ο καρκίνος στομάχου είναι σπάνιος, αλλά θα πρέπει να αποκλείεται σε περίπτωση που έχει διαγνωσθεί έλκος στομάχου.

Είναι παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη έλκους, γαστρικού καρκινώματος και λεμφώματος, σε ευαίσθητα άτομα. Ο πόνος ή και ένα αίσθημα γλυκού καψίματος (καούρας) κάτω από το στέρνο (ξιφοειδής απόφυση) στο άνω μέσο τμήμα της κοιλιάς. Ο πόνος συχνά γίνεται χειρότερος μετά από το φαγητό (1-3 ώρες), σε αντίθεση με το έλκος του δωδεκαδακτύλου που μπορεί προσωρινά να βελτιωθεί με την λήψη φαγητού αλλά χειροτερεύει κατά τη διάρκεια της νύκτας ή γενικότερα στη φάση της νηστείας. Η επαρκής πρόσληψη φυτικών ινών είναι εξαιρετικής σημασίας στη διαχείριση του πεπτικού έλκους.

Πεπτικό Έλκος: Παράγοντες Κινδύνου

Στο παρελθόν είχε θεωρηθεί ότι η διατροφή μπορούσε να προκαλεί έλκος στομάχου, ωστόσο δεν είναι αυτή ο βασικός αιτιολογικός παράγοντας. Πάντως, μια ακατάλληλη διατροφή επιδεινώνει τα συμπτώματα, ενώ η υιοθέτηση μιας υγιεινής διατροφής ωφελεί την εντερική οδό. Σε γενικές γραμμές, είναι καλή ιδέα να ακολουθείτε μια διατροφή με πολλά φρούτα, λαχανικά και φυτικές ίνες. Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα είναι μια αίσθηση καψίματος στο στομάχι, συνήθως όταν είναι άδειο και μπορεί να διαρκέσει από λίγα δευτερόλεπτα έως ώρες. Στην στελεχιαία βαγοτομή διατέμνονται το πρόσθιο και το οπίσθιο πνευμονογαστρικό νεύρο κατά τη διαδρομή τους δίπλα στην κοιλιακή μοίρα του οισοφάγου, δηλαδή πάνω από την έκφυση των εξωγαστρικών κλάδων.

Η διάτρηση του πεπτικού έλκους τυπικά παρουσιάζεται με αιφνίδια έναρξη οξέος κοιλιακού άλγους, αλλά σε ανοσοκατεσταλμένους ή ηλικιωμένους ασθενείς μπορεί να διαδράμει με ήπια κλινική εικόνα. Η διάτρηση συνήθως οδηγεί σε διάχυτη περιτονίτιδα, αλλά η διάτρηση μπορεί να περιχαρακωθεί από τα παρακείμενα όργανα και δομές (π.χ. επίπλουν). Η κλινική εικόνα περιλαμβάνει επίσης ταχυκαρδία, υπόταση, πυρετό και σημεία περιτοναϊκού ερεθισμού (σύσπαση κοιλιακών τοιχωμάτων, αναπηδώσα ευαισθησία, απουσία εντερικών ήχων). Η απλή ακτινογραφία κοιλίας δείχνει ελεύθερο αέρα υποδιαφραγματικά στο 80-85% των περιπτώσεων. Μόλις εντοπιστεί ένα πεπτικό έλκος, πρέπει να αξιολογηθεί η υποκείμενη αιτία.

Ο βλεννογόνος του βολβού του 12/δακτύλου που έχει υποστεί γαστρική μετάπλαση, στερείται των προστατευτικών μηχανισμών και είναι ευάλωτος στη διαβρωτική δράση του υδροχλωρικού οξέος και της πεψίνης, με τελικό αποτέλεσμα τη δημιουργία 12/δακτυλικού έλκους. Για να πετύχει τα παραπάνω, το ελικοβακτηρίδιο διαθέτει μια σειρά από τοξικούς παράγοντες, οι οποίοι ονομάζονται λοιμογόνοι. Οι πιο eumeds.gr σημαντικοί από αυτούς είναι η ουρεάση, η πρωτεάση, η ενδοτοξίνη , η πρωτεΐνη που ενεργοποιεί τα ουδετερόφιλα , οι πρωτεΐνες των βλεφαρίδων , η πρωτεΐνη cagA και οι διάφορες προσκολλητίνες. Ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, κίρρωση, νεφρική ανεπάρκεια, με μεταμόσχευση οργάνων ή νοσηλευόμενοι σε μονάδες εντατικής θεραπείας εμφανίζουν αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης ελκών.

Στα αίτια του πεπτικού έλκους περιλαμβάνονται λοιμώξεις (όπως η λοίμωξη από Helicobacter pylori, CMV και HSV), η χρήση φαρμάκων (όπως μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα – ΜΣΑΦ, διφωσφονικά, κλοπιδογρέλη, σκευάσματα KCl και κορτικοστεροειδή). Νοσήματα που σχετίζονται με την εμφάνιση πεπτικού έλκους είναι το γαστρίνωμα, η συστηματική μαστοκύττωση, τα μυελοϋπερπλαστικά σύνδρομα με συνύπαρξη βασεοφιλίας και η υπερπλασία κυττάρων G του άντρου. Η χημειοθεραπεία, η χρήση κοκαΐνης, η ακτινοθεραπεία, μηχανικά αίτια όπως η απόφραξη του δωδεκαδακτύλου (π.χ. σε περίπτωση δακτυλιοειδούς παγκρέατος) και νοσήματα όπως η νόσος Crohn και η σαρκοείδωση αποτελούν επίσης αίτια πεπτικού έλκους.

Είδη Χειρουργικών Επεμβάσεων Για Την Αντιμετώπιση Των Ελκών Του Δωδεκαδακτύλου

Αυτή μπορεί να είναι απλή αντιμετώπιση της επιπλοκής με συρραφή της διάτρησης ή αντιμετώπιση της επιπλοκής που συνδυάζεται με ριζική θεραπεία της νόσου του έλκους. Εν τούτοις, ποσοστό 20-58% των ασθενών που υποβάλλονται σε απλή συρραφή του διατρηθέντος έλκους θα χρειαστεί να υποβληθούν αργότερα σε οριστική χειρουργική αντιμετώπιση της πάθησης. Σκοπός κάθε χειρουργικής επέμβασης για το έλκος του δωδεκαδακτύλου είναι να μειώσει την αυξημένη έκκριση και οξύτητα και να την καταστήσει κατά το δυνατόν μονιμότερη με τις ελάχιστες παρενέργειες.

Η συγκεκριμένη κατάσταση αποτελεί ένδειξη άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης, καθώς η καθυστέρηση μπορεί να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο ακόμη και τη ζωή του ασθενή. Εάν έχει εντοπισθεί το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, χορηγείται και συνδυασμός από αντιβιοτικά, όπως κλαριθρομυκίνη, αμοξυκιλλίνη και μετρονιδαζόλη για την αντιμετώπιση του μικροβίου. Τέλος το πεπτικό έλκος μπορεί να αναπτυχθεί έπειτα από μεγάλες επεμβάσεις, τραυματισμούς (ειδικά της κεφαλής) ή εγκαύματα ως «έλκη εκ του στρες». Τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται συχνά ως θεραπεία σε φλεγμονώδεις, κυρίως μυοσκελετικές παθήσεις. Αυξάνεται η πιθανότητα ανάπτυξης έλκους δωδεκαδακτύλου κατά 8 φορές και έλκους στομάχου κατά 40 φορές.

Η αντιμετώπιση αυτή περιλαμβάνει την αναρρόφηση του περιεχομένου του στομάχου με ρινογαστρικό καθετήρα, την χορήγηση ενδοφλέβιων υγρών και αντιβιοτικών και την εκρίζωση του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού. Τα πλεονεκτήματά της είναι ότι αποφεύγονται οι κίνδυνοι και οι επιπλοκές μιας χειρουργικής επέμβασης και της αναισθησίας και ότι μπορεί να προγραμματισθεί ένα εκλεκτικό χειρουργείο σε δεύτερο χρόνο με μεγαλύτερη ασφάλεια. Ο κίνδυνος ανάπτυξης πεπτικού έλκους είναι 10πλάσιος επί συνύπαρξης λοίμωξης με το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και χρήσης ΜΣΑΦ.

Η Θεραπεία Του Πεπτικού Έλκους

Ωστόσο, σε αντίθετη περίπτωση, θα πρέπει να επαναλαμβάνεται η συνδυαστική θεραπεία κατά προτίμηση με διαφορετικά αντιβιοτικά. Η πιο συνηθισμένη επιπλοκή του έλκους που απαιτεί σχεδόν πάντα άμεση χειρουργική αντιμετώπιση είναι η διάτρηση του δωδεκαδακτυλικού έλκους, με αποτέλεσμα την εκροή περιεχομένου του στομάχου στην κοιλία και η εμφάνιση περιτονίτιδας. Ο ασθενής πρέπει να αντιμετωπιστεί ταχύτατα καθώς η καθυστέρηση στην αντιμετώπιση ενέχει τον κίνδυνο εμφάνισης βαρέων σηπτικών επιπλοκών.